ท่าน อะมีลรุลมุอฺมินีน อุมัร อิบนุ ค๊อฏฏอบ (ร.ฏ.) กล่าวว่า ไม่มีบะลาอฺใดที่มาประสบแก่ฉัน นอกจากฉันเห็นว่ามันจะมี อยู่ 4 เนี๊ยะมัต ด้วยกัน
1. บะลอนั้นเกิดขึ้นในเรื่องของดุนยา ไม่ใช่เรื่องศาสนา เช่นเราได้รับบะลอโดยตกไปอยู่ในแนวทางที่ไม่ถูกต้อง นั่นย่อมเป็นบะลอที่เป็นความวิบัติ แต่หากเราได้รับบะลอเกี่ยวกับดุนยา เช่นเราเจ็บป่วย ดังกล่าว ย่อมเป็นเนี๊ยะมัตที่ทำให้เราหวนกลับไปสู่อัลเลาะฮฺ(ซ.บ.)
2. บะลอที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่ใหญ่กว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คือเราต้องคิดว่า อัลเลาะฮฺให้เราประสบบะลอแค่นี้ ซึ่งดีกว่าคนอื่นที่อัลเลาะฮฺได้ให้เขามีอาการที่หนักกว่าเรา
3. อัลเลาะฮฺทรงให้ฉันมีความอดทนในสิ่งที่ฉันแบกรับมันอยู่
4. อัลเลาะฮฺได้สะสมผลบุญให้แก่เรา เนื่องจากเรามีความอดทนต่อสิ่งที่อัลเลาะฮฺประทานให้แก่เราฃ
ดังนั้น เมื่อเรารู้ถึงเนี๊ยะมัตที่สี่ประการดังกล่าวที่อัลเลาะฮฺทรงมอบให้แก่เรานั้น หัวใจของเราก็จะเพิ่มพูนในความรักต่ออัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) และทำการขอบคุณสรรญเสริญต่อพระองค์
ซึ่งอัลเลาะฮฺทรงตรัสว่า
وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوْا شَيْئاً وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوْا شَيْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لاَتَعْلَمُوْنَ
" แต่พวกทีพวกเจ้ารังเกียจสิ่งหนึ่ง โดยที่สิ่งนั้นอาจเป็นความดีสำหรับพวกเจ้าก็ได้ และบางทีพวกเจ้าชอบในสิ่งหนึ่ง โดยสิ่งนั้น อาจจะเป็นความเลวร้ายสำหรับพวกเจ้าก็ได้ และอัลเลาะฮฺทรงรู้ โดยที่พวกเจ้าไม่รู้ " อัลบะกอเราะฮฺ 116
ดังนั้น พวกท่านทั้งหลายจงดำรงค์ชีวิตอยู่ให้สบายใจเถิด ด้วยการ ริฏอ พอใจในสิ่งที่อัลเลาะฮฺ(ซ.บ.)ทรงประทานให้ บางครั้งผมยังคิดเลยว่า อัลเลาะฮ์น่าจะประทานโรงประจำตัวสักโรคหนึ่งแก่กระผม จะมาเตือนต่อมความหลงลืมต่ออัลเลาะฮ์ ตะอาลา ท่านผู้อ่านว่าเข้าท่าไหม?
1. บะลอนั้นเกิดขึ้นในเรื่องของดุนยา ไม่ใช่เรื่องศาสนา เช่นเราได้รับบะลอโดยตกไปอยู่ในแนวทางที่ไม่ถูกต้อง นั่นย่อมเป็นบะลอที่เป็นความวิบัติ แต่หากเราได้รับบะลอเกี่ยวกับดุนยา เช่นเราเจ็บป่วย ดังกล่าว ย่อมเป็นเนี๊ยะมัตที่ทำให้เราหวนกลับไปสู่อัลเลาะฮฺ(ซ.บ.)
2. บะลอที่เกิดขึ้นนั้น มันไม่ใหญ่กว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน คือเราต้องคิดว่า อัลเลาะฮฺให้เราประสบบะลอแค่นี้ ซึ่งดีกว่าคนอื่นที่อัลเลาะฮฺได้ให้เขามีอาการที่หนักกว่าเรา
3. อัลเลาะฮฺทรงให้ฉันมีความอดทนในสิ่งที่ฉันแบกรับมันอยู่
4. อัลเลาะฮฺได้สะสมผลบุญให้แก่เรา เนื่องจากเรามีความอดทนต่อสิ่งที่อัลเลาะฮฺประทานให้แก่เราฃ
ดังนั้น เมื่อเรารู้ถึงเนี๊ยะมัตที่สี่ประการดังกล่าวที่อัลเลาะฮฺทรงมอบให้แก่เรานั้น หัวใจของเราก็จะเพิ่มพูนในความรักต่ออัลเลาะฮฺ(ซ.บ.) และทำการขอบคุณสรรญเสริญต่อพระองค์
ซึ่งอัลเลาะฮฺทรงตรัสว่า
وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوْا شَيْئاً وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوْا شَيْئاً وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لاَتَعْلَمُوْنَ
" แต่พวกทีพวกเจ้ารังเกียจสิ่งหนึ่ง โดยที่สิ่งนั้นอาจเป็นความดีสำหรับพวกเจ้าก็ได้ และบางทีพวกเจ้าชอบในสิ่งหนึ่ง โดยสิ่งนั้น อาจจะเป็นความเลวร้ายสำหรับพวกเจ้าก็ได้ และอัลเลาะฮฺทรงรู้ โดยที่พวกเจ้าไม่รู้ " อัลบะกอเราะฮฺ 116
ดังนั้น พวกท่านทั้งหลายจงดำรงค์ชีวิตอยู่ให้สบายใจเถิด ด้วยการ ริฏอ พอใจในสิ่งที่อัลเลาะฮฺ(ซ.บ.)ทรงประทานให้ บางครั้งผมยังคิดเลยว่า อัลเลาะฮ์น่าจะประทานโรงประจำตัวสักโรคหนึ่งแก่กระผม จะมาเตือนต่อมความหลงลืมต่ออัลเลาะฮ์ ตะอาลา ท่านผู้อ่านว่าเข้าท่าไหม?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น